تاثیر برنامه آموزش جرات ورزی بر احساس خودکارآمدی تحصیلی و بهزیستی روان شناختی دانشجویان

هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر  برنامه آموزش جرات ورزی بر بهبود  خودکارآمدی تحصیلی و بهزیستی روانشناختی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد بهبهان بود. روش: روش پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود.  جامعه‌ی آماری پژوهش حاضر شامل تمامی دانشجویان دختردانشگاه آزاد اسلامی واحد بهبهان در سال تحصیلی 96-1395 بود. برای انتخاب حجم نمونه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی منظم 30 نفر دانشجو انتخاب و در دو گروه مساوی آزمایش (15نفر) و کنترل (15نفر) تقسیم شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل مقیاس خودکارآمدی تحصیلی مورایز(2001) و پرسشنامه‌ی بهزیستی روانشناختی ریف(1989) بود. برای گروه آزمایش، 15 جلسه­ی 90 دقیقه­ای هفتگی برنامه­ی  آموزش جرات ورزی اجرا شد؛ ولی گروه کنترل هیچ گونه مداخله­ای دریافت نکرد. به منظور تجزیه و تحلیل داده­ها از روش­های آمار استنباطی تحلیل کواریانس چندمتغیری و تک متغیری با کمک  نرم­افزار آماری Spss25 در سطح معناداری 05/0 استفاده شد. یافته ها:  نتایج به دست آمده نشان داد که مداخله‌ی به کار رفته باعث افزایش سطوح  خودکارآمدی تحصیلی و بهزیستی روان­شناختی دانشجویان شد (001/0P<). نتیجه گیری:  با انجام مداخله‌ی برنامه آموزش جرات ورزی می توان به بهبود وضعیت خودکارآمدی تحصیلی و بهزیستی روانشناختی دانشجویان کمک نمود